ایرادات در حین بافت فرش دستباف

ایراداتی که در زمان بافت فرش به وجود می آید و باعث کاهش ارزش فرش می شود عبارتند از:



A. سره شدن اگر دقت در بافت فرش نشود و پود های فرش شل یا سفت باشند این اشكال پیش می آید كه برای رفع آن باید هر 10 سانتی متر بافت، فرش را به دو طرف راست رو ها فرش، با نخ چله ، محكم گره زد و با خط كش اندازه پهنای فرش را كنترل كرد.

B. ریش شدن چله عوامل زیادی باعث ریش شدن چله می شود كه باید به آنها دقت كرد: استفاده از چله های تهیه شده با الیاف كوتاه ناصافی و خمیدگی لبه ها و نوك تیغه های دفتین تماس تیغه های دفتین و چله ها نا صافی سطح نخ به دلیل تاب بیش از حد عدم دقت در دفتین زدن و برخورد بی دلیل تیغه های دفتین با چله ها

C. پرز دادن فرش استفاده از خامه كوتاه جهت بافت فرش یكی از عوامل مؤثری است كه باعث پرز دادن محصول در حین بافت یا بعد از آن می شود. به همین جهت لازم است تا برای پود گذاری حتی الامكان از پودهای كوتاه استفاده نشود. مناسب ترین طول برای پودگذاری ، طولی است كه حداقل برای پوشاندن یكصد تار زیر و رو كافی باشد.

D. نخ نما شدن فرش در هر مرحله از پودگذاری فرش، باید دقت به عمل آید تا پود جدید كاملا در پشت پود قبلی قرار گیرد. در صورت عدم توجه به این موضوع، در سطح فرش نقطه های سفیدی كه ناشی از نمایان شدن نخ های تار است به وجود می آید و باعث نخ نما شدن فرش می شود و از كیفیت هنری فرش و قیمت آن کم می کند.

E. تصحیح پودگذاری وقتی كه بافندگان، بدون اختیار كردن نقشه و به طور ذهنی بافت را انجام می دهند، احتمال اشتباه در پودها زیاد است و حتی یك پود كم یا اضافه باعث ناهماهنگی بین نقوش خواهد شد و همچنین اندكی بی دقتی در حین بافت به كمك نقشه همین مشكل را به وجود می آورد. با این وجود تصحیح پودگذاری كار چندان دشواری نیست. در مواردی كه پودگذاری غلط باشد، بافنده می تواند با به جلو كشیدن چله های مربوط و ایجاد دهانه با كمك انتهای قلاب، پود اضافی را از لابه لای تارها خارج كند و به همین صورت چنانچه افزودن پودی به فرش ضروری باشد بافنده می تواند به وسیله قلاب یا سوزن با ظرافت و دقت، پود را از لا به لای چله ها عبور و در محل مورد نظر قرار دهد.

F. پارگی چله چنانچه در حین بافت بی دلیل یك یا چند چله پاره گردد، بافنده به كمك یك قطعه نخ هم نمره با نخ چله، كه نخ رفو نامیده می شود، می تواند نسبت به ترمیم آن اقدام نمود. گره رفو در فرش بافی اهمیت خاصی دارد و نحوه بستن آن به این صورت است كه یك سر تار پاره شده و نخ رفو را به صورت ضربدر بین انگشتان شست و سبابه نگاه می دارند كه حدود دو سانتی متر از نخ آزاد باشد و نخ رفو زیر نخ تار قرار گیرد، سپس نخ رفو را یك بار به دور شست و انگشت سبابه می چرخانند و آن را بین دو سر نخ قرار و سر آزاد تار را از حلقه تشكیل شده عبور می دهند و آن را نگاه می دارند. آنگاه به كمك انگشت شست دست راست انتهای نخ رفو را به طرف پایین می كشند. گره ای كه به این طریق ایجاد می شود باید حتی الامكان كوچك باشد تا هنگام دفتین زدن، مشكلی به وجود نیاید. توضیح آنكه طول دم گره نباید بیشتر از 5 میلیمتر باشد و اگر چند راستا در یك ردیف پاره شود، عمل رفو باید به گونه ای انجام گردد كه گره ها در مقابل یكدیگر قرار نگیرند.

G. حذف چله های اضافی بافنده در صورتی كه در حین بافت متوجه شود یك یا چند چله اضافه است، می تواند بافت فرش دستباف را طوری انجام دهد كه چله های اضافی همراه با سایر چله ها به صورت جفتی مورد استفاده قرار گیرند.
بدیهی است این كار در بافت خود را نشان خواهد داد و برای رفع آن بافنده می تواند بعد از بافت 50 رج به آرامی آن را از فاصله مختلف قطع و بافت را ادامه دهد و در پایان قطعات كوتاه شده نخ را به كمك یک وسیله نوك تیزی از لا به لای پودها خارج كند.

H. ناصافی پودها چنانچه بافنده ضمن بافت متوجه شود در بعضی از قسمت ها، پودگذاری، خط مستقیمی را طی نكرده باشد می تواند با پودگذاری موضعی آن را رفو كند. پودگذاری موضعی به این ترتیب است كه بافنده با كمك سوزن در قسمت های گود، چند رج پود قرار می دهد و نا صافی آن را اصلاح می نماید.

I. كم عرض شدن فرش:
در حین بافت ممكن است به تدریج عرض فرش كمتر شود، این در اثر كشیدگی بیش از حد پودها می باشد و باید مراقبت كنند كه این چنین نشود. می توان این كار را با خط كش انجام داد. یعنی هر ده یا بیست سانتی متر كه بافته می شود اندازه بگیرند و تساوی آن را با عرض بافت هنگام شروع داشته باشند. مورد دیگر كنترل این است كه هر بیست سانت باید حدود همین اندازه قسمت بافته شده را از دو طرف به راست رو ها ببندند و به اندازه لازم كشیدگی داشته باشد.